آیا میدانید در آ
در این مقاله این مطلب را با شما در میان خواهیم گذاشت.
سبک پاپ
سبک کلاسیک
سبک ایرانی
سبک های تلفیقی
در آموزش آواز پاپ اصول اصلی خواندن آموزش داده می شود و در کنار آن اندکی تئوری و صدا سازی نیز در دستور کار قرار می گیرد.
ولی هدف بر پایه بازده زودتر برنامه ریزی می شود و اساتید آواز برای آموزش این سبک در کلاس آهنگ ها و قطعه های معروف را انتخاب می کنند.
در سبک پاپ آهنگ هایی که برای آموزش انتخاب می شوند معمولا آهنگ هایی است که با گوش هنرجویان آشنا باشد.
استاد آواز پاپ در کنار همه آهنگ ها و قطعاتی که به هنرجویان در کلاس یاد می دهد که بخوانند همه موارد و تکنیک های مربوط به خواندن را نیز در خلال همین قطعات آموزش می دهد.
آموزش این سبک آواز معمولا در کنار یک ساز بهتر جواب می دهد و به هنرجویانی که علاقه به این سبک دارند توصیه می کنیم تا حد امکان یک ساز نیز یاد بگیرند که بسیار به خواندن و درک مفاهیم آواز کمک می کند.
معمولا این سبک با ساز گیتار بسیار همخوانی دارد و به علت قابلیت های متعدد گیتار خیلی خوب می توان آواز را با آن همراه کرد.
با سازهای ایرانی نیز می توان به این مهم دست یافت و در آموزشگاه موسیقی نیز از سازهای کلاسیک مانند پیانو و گیتار یا ایرانی مانند سه تار و تنبک در کنار آموزش استفاده می شود.
در آموزش آواز به سبک کلاسیک تاکید بیشتری روی اصول و مبانی موسیقی است.
اساتید آواز در این سبک خیلی تاکید دارند که موسیقی به درستی و با همه جزییات آموزش داده شود و هنگامی که اصول آواز درست و صحیح آموزش داده شد آنگاه هنرجویان می توان درک درست و بهتری داشته باشند و در مرحله بعد وارد موارد دیگر می شوند.
در این سبک روی صدا سازی و سلفژ بسیار تاکید می شود و در حقیقت هنگامی که هنرجو به سلفژ مسلط باشد می تواند درست و کاملا اصولی و تکنیکی بخواند.
آموزش این سبک معمولا در کنار ساز پیانو است و استاد آواز کلاسیک در آموزشگاه موسیقی برای درک بهتر و نیز برای آموزش سلفژ در کلاس از پیانو استفاده می کند.
سبک ایرانی که به آن سبک سنتی نیز می گویند در آموزشگاه موسیقی تدریس می شود.
برای آموزش آواز به سبک ایرانی اساتید از روش های مختلفی استفاده می کنند.
برخی اساتید با آموزش روی تصنیف های ایرانی آغاز می کنند و پس از آن زمانی که هنرجو اندکی به تصنیف ها تسلط پیدا کرد وارد ردیف و گوشه ها می شوند و آموزش اساسی آواز ایرانی را آغاز می کنند.
در روش دیگر اساتید با آموزش اصول موسیقی ایرانی شروع می کنند و پس از آشنایی اجمالی هنرجو با تئوری موسیقی ایرانی وارد صدا سازی و دیگر موارد ضروری آواز می شوند و در ادامه نیز به ردیف موسیقی ایرانی و گوشه ها می پردازند.
در خلال کار نیز به فراخور سطح هنرجو از قطعات و تصنیف های ایرانی با او کار می کنند.
در هر سطح و مرحله ای استاد آواز ایرانی با توجه به نیاز هنرجو به رفع اشکال می پردازد و برای مثال هنرجویی که در نفس گرفتن مشکل دارد روی نفس گیری و هنرجویی که در تحریر ها مشکل دارد روی تحریر ها با او کار می کند.
در برخی موارد اساتید به فراخور علاقه هنرجویان تلفیقی از سبک و روش های آموزشی را که در بالا ذکر شد با هنرجویان کار می کنند و باید گفت که در این زمینه علاقه فرد حرف اول را می زند که باید بسیار به آن توجه کرد.
گاهی اوقات نیز در آموزشگاه موسیقی پیش می آید که هنرجویی را با روشی متفاوت از دیگر هنرجویان پیش می برند که در این مورد باید گفت با توجه به تفاوت های فردی و علایق و سلایق گوناگون این مساله دور از انتظار نیست و استادی که در این زمینه تجربه کافی داشته باشد، همه هنرجویان را با یک روش خاص آموزش نمی دهد.
هر چند اصول و روش یک چیز است اما نحوه انتقال آن به فراخور هر فرد متفاوت می باشد.
اگر مایل به یادگیری آواز در سبک های بالا هستید درخواست مشاوره خود را برای مشارکت در کلاسهای آنلاین وب نوازان ثبت نمایید.
نوشته بیشتر در : https://www.vocalmatch.com/aware-different-singing-styles/
در دنیای امروز که متخصصان در هر رشته، فن و هنری با بررسی و تجزیه و تحلیل فرایندی آموزشی امکان تصحیح و رشد کیفیت آموزشی را دارند،
بدیهی است آموزش موسیقی نیز می تواند جزو یکی از اولویت های این گونه تحقیقات باشد.
در این نوشته سعی بر آن است تا براساس تجربیات آموزشی نگارنده، عوامل موثر
در آموزش درست موسیقی به طور کلی و به طور اخص در ایران بررسی شود.
در
این مقاله سعی بر این است تا موارد موثر در زمینه آموزشی موسیقی به طور
کلی و به طور اخص با رویکرد مورد مطالعاتی (Case Study) آموزش موسیقی در
ایران ارزیابی شود.
ابتدا به ویژگی های مدرس موسیقی خواهیم پرداخت.
۱- سن و جنسیت مدرس؛
۲- پیشینه هنری مدرس؛
۳- شیوه آموزش مدرس؛
۴- آداب اجتماعی و رفتار هنری مدرس.
عوامل موثر در آموزش درست موسیقی -آکا
سن مدرس موسیقی از چند جنبه بررسی کردنی است.
اختلاف سنی مدرس موسیقی با هنرجو گاه می تواند باعث مشکلاتی در آموزش شود.
بنا بر تجربیات آموزشی که نگارنده داشته، این اختلاف سنی بهتر است که چندان زیاد نباشد.
برای مثال اختلاف سنی بین یک هنرجوی ۱۵ ساله و مدرس ۵۰ ساله یا بیشتر گاه می تواند مشکلاتی به وجود آورد؛
مشکلاتی که معمولا در نوع ارتباط هنری بین این نوع مدرسان و هنرجویان پیش می آید.
برخی از این مشکلات به آداب و فرهنگ و شرم و حیا و خجالتی که بین شرقیان و به خصوص ایرانیان رایج است، بر می گردد.
بسیاری از هنرجویان موسیقی در ایران به سختی می توانند سرش های خود در
زمینه موسیقی را از مدرسانی که با آن ها اختلاف سنی بسیار دارند، بپرسند
و گاه دیده شده که مادر یا پدر هنرجویان با مدرسان درباره سوالات هنرجو تماس می گیرند!
البته همواره این موضوع مطرح است که استادان با سن بیشتر حتما از توانایی و تجربه بالاتری برخوردارند که معمولا هم همین طور هست،
ولی شاید بهتر باشد هنرجویان با سن و سال کم در ابتدا با مدرسان جوان تر
(و البته باصلاحیت و تایید شده) موضوع آموزشی را پیگیری کنند
و در مراحل بعدتر نزد استادانی با سن و تجربه بیشتر بروند.
بسیار مرسوم است که استادان باسابقه، خود مدرسان جوانی را به هنرجویان پیشنهاد می کنند که ابتدا هنرجویان با آن ها کلاس را شروع کرده
و بعد از تایید مدرس جوان و طی مدتی آموزش، به محضر درس استاد اصلی راه پیدا کنند.
درباره تشابه یا تفاوت جنسیت میان استاد و هنرجو موارد بسیاری می تواند دخیل باشد.
گاه دیده شده که هنرجویان ترجیح شخصی شان (که می تواند به هر دلیل فرهنگی،
اجتماعی، خانوادگی، تربیتی و… باشد) بر این است تا با جنس موافق یا مخالف
کلاس دارا باشند.
به نظر می رسد این انتخاب یکی از مواردی است که حتما والدین باید با ترجیح فرزندانشان دست به انتخاب آن بزنند؛
چرا که در روند آموزش می تواند کمک درخور توجهی به ارتباط صحیح میان مدرس و هنرجو بینجامد.
پیشینه هنری مدرس مربوطه و سوابق آموزشی آن بسیار در انتخاب مدرس موسیقی مهم است.
والدین و هنرجوی موسیقی بایستی حتما در مراحل مختلف و با تحقیقات بسیار از مدرس مربوطه اطلاعات کافی به دست آورند.
گاه مدرسان موسسان آموزشی سوابق قابل قبولی برای آموزش ندارند و هنرجویان در مسیر آموزشی سردرگم می شوند.
شیوه آموزش موسیقی مدرس موسیقی بسیار نکته مهم و درخور توجهی است.
اینکه مدرس موسیقی از کدام نقطه شروع کند و به کجا برسد، در آموزش بسیار مهم است.
حتی بهتر است در جلسه نخست به طور خلاصه مسیر آموزش به زبانی ساده مطرح و معرفی شود.
تسلسل دروس، تنوع مطالب، نوع بیان مطالب، تکنیک ها و جزییات هر درس و بسیاری از مطالب آموزشی در کیفیت آموزش بسیار تاثیر دارند.
فن بیان مدرس در تدریس موسیقی بسیار نکته مهمی است.
حتما
بسیار این جمله را شنیده اید که هر کسی که آهنگساز، رهبر ارکستر یا
نوازنده خوبی هست، قرار نیست ااما استاد و مدرس خوبی هم باشد!
قطعا این جمله درست است؛
چرا که امروزه رشته آموزش موسیقی» در دانشگاه ها دنیا رشته شناخته شده ای است
و کسانی که این رشته را پیگیری می کنند با مسائلی چون روان شناسی، روش تدریس، فن بیان و… رو به رو هستند.
آداب اجتماعی مدرس موسیقی همیشه باید مدنظر هنرجویان و والدین آن ها باشد؛
زیرا هنرجویان خواسته یا ناخواسته الگوهای رفتاری استاد خود را دنبال می کنند.
حتی اگر این الگوها، جزو دسته رفتارهای غیرمنطقی و غیرقابل قبول عرف جامعه باشند!
همچنین رفتار هنری مدرس نسبت به هنرجویان خود بسیار مهم و شایان توجه است.
خونسردی، مهربانی، سعه صدر، توجه به پرسش های هنرجویان، تشویق و در صورت
وم تنبیه به موقع و هزاران ویژگی رفتاری در مدرسان موسیقی مهم و همواره
زیر ذره بین هنرجو و خانواده هنرجوی موسیقی است.
بر اساس نوشته های هرودوت مورخ یونانی، مغان هخامنشی فاقد همراهی ساز با نای سرودهای مذهبی می خواندند و از این نظر، نه مثل سرود خوانان بابلی و آشوری بودند و نه تحت تاثیر اقوام سامی. موسیقی این سرودها صرفآ موسیقی آوازی بود و نه موسیقی سازی.
مشاهده می کنید که پرهیز از استفاده از ساز و آلات در موسیقی مذهبی از ادوار گذشته تاریخی وجود داشته و اثرات آن تا به امروز هم به چشم می خورد.
مسئولیت اجرای سرودهای مذهبی با موبدان خوش آواز بوده و به قول استرابو” دانشمند یونانی این نغمه ها منحصر به مفاخر پهلوانی و مناجات با یزدان بوده است.
شایان ذکر است که امروزه بازمانده هایی از این آئین کهن هنوز هم در فرهنگ ایران دیده می شود.
هرودوت همچنین می نویسد:
ایرانیان برای قربانی در راه خداوند و مقدسات خود، کشتارگاه و آتشکده ندارند و بر قبور مردگان شراب نمی پاشند.
در عوض یکی از پیشوایان مذهبی حاضر می شود و یکی از سرودهای مذهبی را می خواند.”
اما در دوران هخامنشی موسیقی نوع دیگری هم موجود بوده است.
یکی از انواع دیگر، موسیقی رزمی با جنگی بوده است.
گزنوفون دیگر مورخ یونانی در کتاب سیروپیدیا” می نویسد:
کورش کبیر به عادت دیرینه، در موقع حمله به ارتش آشور سرودی را آغاز کرد و سپاهیان او با صدای بلند آنرا خواندند و بعد از پایان سرود، آزادمردان با قدمهای مساوی و منظم به راه افتادند.
کورش در وقت حمله به دشمن سرود جنگی را آغاز کرد و سپاهیان با او هماهنگ شدند.”
کورش برای حرکت سپاه دستور داد سربازان با شنیدن صدای شیپور قدم بردارند و حرکت کنند، زیرا صدای شیپور علامت حرکت است.”
این سروده ها برای بر انگیختن حس شجاعت و دلیری سربازان اجرا می شد و گزنوفون اضافه می کند که:
کورش از کشته شدن سربازان طبری و طالشی مغموم شد و برای مرگ سربازان مازندرانی و طالشی سرودی خواند و این همان سرودی است که در ادوار بعد در مراسم موسوم به ‘مرگ سیاوش’ خوانده می شد.”
این مراسم هنوز هم در بین بسیاری از طوایف ایرانی وجود دارد و بنام سوگ سیاوشان” یا سووشون” معروف است و بقایای این آئین قدیمی حتی در مراسم آئینی ایران بعد از اسلام نیز دیده می شود.
از دوران هخامنشی سازهایی باقیمانده است از آن جمله می تواند به کرنا، نی، شیپور، (نوعی ساز ضربی)، درای و سنج اشاره کرد.
در سال ۱۳۳۶ هجری شمسی در کاوشهای تخت جمشید در حول و حوش آرامگاه اردشیر سوم هخامنشی، یک شیپور فی به طول ۱۲۰ سانتی متر به دست آمد که شبیه کرنای است.
قطر دهنه آن ۵۰ سانتیمتر و جزو سازهای جنگی محسوب می شود.
اما نوع دیگری از موسیقی بنام مجلسی نیز در آن روزگار مرسوم بوده است.
موسیقی مجلسی یا همان بزمی از دیر باز در تمدن ایران وجود داشته است.
آوازهای فراغت، سرودهای شادی و سرور، در جلسات بزم بکار می رفت و سازهای ویژه و شیوه اجرای خاص خود را داشت.
گزنوفون و هرودوت هر دو از این نوع موسیقی نام برده اند و دیگر مورخ یونانی آتنه” در این باره نوشته است که:
در جشن مهرگان که در حضور شاهنشاه هخامنشی برگزار می شد، نوازندگان و خوانندگان با اجرای برنامه هایی در مجلس شرکت می کردند و خوانندگان و نوازندگان در آن جشن ها سهم اساسی داشتند.”
هرودوت از وجود تعداد زیادی موسیقیدان در عصر هخامنشی یاد می کند و می نویسد که آنها در دربار نیز زندگی می کردند و در روزهای جشن همچون مهرگان، سده، نوروز و … به دربار خوانده می شدند و شادی و سرور برپا می کردند.
گزنوفون نیز می نویسد:
کورش برای کیاخسار تعدادی از موسیقیدان ها را برگزید … اسکندر مقدونی از خزانه کورش ۳۲۰ فقره اسب و آلات موسیقی را بدست آورد …”
و جالب اینجاست که در سفرنامه فیثاغورث نیز به مراسم تاجگذاری داریوش اشاره شده است:
حدود ۳۶۰ دختر خنیاگر (نوازنده یا خواننده) به آوزاخوانی و نوازندگی می پرداختند.”
آنچه که بیش از همه برای بررسی موسیقی جنوب بخصوص هرمزگان حائز اهمیت به نظر میآید، ترکیب جمعیتی این منطقه است.
در این منطقه به جز ساکنان محلی، تیرههای دیگری از جمله مهاجرین بسیار قدیمی آفریقایی نیز زندگی میکنند.
موسیقی کرانههای جنوب ایران، بخصوص آواز بندری به باور برخی از
شناسندگان، با موسیقی بومیان آفریقایی پیوندی ژرف و ریشه دار یافته است.
موسیقی به صورتهای مختلف در هرمزگان به اجرا در میآید که برخی از آنها را میتوان نام برد:
بندری:
مشهورترین شیوه اجرای موسیقی در جنوب است که بسیار شبیه موسیقی آفریقایی و
متأثر از موسیقی مهاجران آفریقایی به جنوب ایران است.
موزیکی شاد و ریتمدار است.
این موسیقی با استفاده از سازهای کوبهای تومبا، تمپو و نی انبان که یک ساز بادی است و در مراسمهای شاد و عروسیها نواخته میشود.
سبالو: یکی از فرمهای معمول در موسیقی محلی استان هرمزگان و بوشهر سبالو است.
آوازی است که با دایره همراه میشود و به وسیلهی خوانندگانی که دایره وار کنار هم مینشینند، اجرا میشود.
خوانندگان هم زمان با اجرای سبالو، شانههای خود را به طرف راست و چپ حرکت
میدهند. رقص و موسیقی سبالو هم متأثر از موسیقی آفریقایی است.
یزله: یکی دیگر از فرمهای رواج یافته یزله است که به وسیله گروهی از خوانندگان غیرحرفهای اجرا میشود و فقط با دست زدن همراه است.
در این موسیقی، ملودی بیش از همه حائز اهمیت است و به متن چندان اهمیتی داده نمیشود.
این فرم از موسیقی جنوب ایران یکی ازفرم هایی است که در مراسم عزاداری از آن استفاده شده و با ی همراه است.
لیوا: این موسیقی که در هرمزگان رایج است، برای شادمانی نواخته میشود و با رقص همراه است.
نوعی از اجرای موسیقی بندری بوده که از موسیقی عربی و آفریقایی به خصوص سواحل زنگبار متأثر شده و به این دیار آمده است.
در این نوع اجرای موسیقی از دهلهای بزرگ و کوچک هم، چون پیپه (Pipa)، جفه
(Joffa)، پونکه (Punka) و تویری (Tovairi) استفاده میشود.
این موسیقی بیشتر در مراسم شادی اجرا شده و با رقص فردی و جمعی با ریتمهای خاص اجرا میشود.
موسیقیزار: مراسم آیینی زار یکی از رمزآلودترین و در عین حال پیچیدهترین موسیقیهای ایران است.
در این مراسم از سازهای مختلفی استفاده میشود که یکی از این سازها تبیره یا تنبوره نام دارد.
این ساز فقط توسط بابا زار» یا شخص دیگری که او اجازه دهد؛ نواخته میشود.
مضراب این ساز از شاخ گاو یا گوسفندی که برای اجرای مراسم قربانی شده، ساخته میشود.
زار اساسا مراسمی درمانی است که به باور مردم آنجا باعث می شود، جن از بدن فرد جن زده خارج شود.
در این مراسم که با نام سار» در سومالی نیز وجود دارد، فردی به نام بابازار یا مامازار هدایت مراسم را بر عهده دارد.
در موسیقی زار از ساز تنبوره، سازهای کوبهای دهل، دمام و دیره و همچنین آواز استفاده میشود.
رقص ازوا: در روزهای عید قربان، عید فطر و خصوصاً در عروسیها، عدهای از ناخداها، جاشوها و ماهی گیران قشمی با ساز و دهل و طبلهای بزرگ به کوچهها و خیابانها و میدانهای شهر آمده و به علامت شادی و خوشحالی در حال نواختن طبلها، به رقص و پای کوبی میپردازند.
نیمه خوانی: نیمه موسیقی دریانوردان است.
این موسیقی به هنگام کار در دریا اجرا میشود. در نیمه یک تکخوان با گروهی
از هم سرایان آوازهایی را میخوانند که در ستایش دریا است.
چاووشی: چاووشی را هنگام بدرقه یا در زمان استقبال از زائران میخوانند.
چاووشی همچنین در شب سوم محرم، شب عاشورا یا اربعین در میان نوحه (واحد) و هنگام کارهای ساختمانی و… نیز خوانده میشود.
بهطور کلی زمانی که نیاز به تقویت روحیه جمع باشد، آواز چاووشی خوانده میشود.
چاووشی گاه بهصورت مبادله آواز میان ۲ یا چند نفر خوانده میشود. خوانندگان چاووشی باید از صدایی رسا برخوردار باشند.
شروه: نوعی دوبیتی خوانی و آوازی غمگین دشتستانی است که به زبان محلی اجرا میشود.
شاهنامه خوانی: در محفلهای شبانه با آوازهای خاص خوانده میشود.
خیام خوانی: با متری مشخص و به صورت ریتمیک با همراهی ضرب و دایره اجرا میشود.
مردم جنوب به خیام خوانی و اینکه تا این اندازه در موسیقی این منطقه جریان دارد افتخار میکنند.
از هر فرد بومی جنوبیای که بخواهید یک شعر بخواند، فاقد شک از اشعار خیام استفاده میکن
از دیگر آیینهای مردم استان هرمزگان؛ رقصهایی است، که ظاهراً برای دفع بعضی بادها و درمان بیماران سودمند است.
باورهای مربوط به بادهای زار، از راه اتیوپی (حبشه) در سرزمینهای اسلامی،
راه یافته و باورهایی همانند آن چه که در ایران وجود دارد، در مصر،
عربستان و عمان نیز زیر عنوان زار» دیده میشود.
مسلمانان و مسیحیان
اتیوپی، بر این باور هستند که زار» از جمله ارواح خبیثهای است که در
رودها و چشمهها به سر میبرند و گاه در کالبد انسانها نیز وارد میشوند و
انجام پارهای مراسم به ویژه رقصهای گوناگون، این ارواح را مجبور به ترک
کالبد انسان میکند.
این کار بیشتر توسط زنی انجام میشود، و مراسم چند شبانه روز به درازا میکشد.
رقص همراه با صدای طبلهای کوچک و بزرگ است.
در سومالی نیز همین رقص به نام سار» وجود دارد.
یکی از اصطلاحات رایج در موسیقی گام است.
برای هر کسی که بخواهد با آلات موسیقی قطعاتی را اجرا کند یا به آهنگ سازی تمایل دارد، شناختن گام و دانستن در مورد آن لازم است.
آگاهی داشتن در مورد گام در موسیقی ما را به شناخت بهتر دیگر مفاهیم و اصطلاحات موسیقی مانند آکورد کمک میکند.
اما معنی گام موسیقی چیست؟
گام
در موسیقی عبارت است از توالی پی در پی نت ها که از نت تنیک آغاز شده تا
به همان نت در اکتاو بعدی برسد؛ چه بالا رونده چه پایین رونده.
در حقیقت گام عبارت است از تعدادی اصوات پی در پی که با فاصلههای معین و حساب شده به دنبال هم قرار گیرند.
به عبارت دیگر گام موسیقی توالی چند نت موسیقی است که با هم فاصلهای مشخص دارند و آخرین نت، هنگام بالایی نت اول است.
بنابراین در هر گام، آنچه اهمیت دارد تعداد اصوات پیاپی و نیز فاصلهی میان آنهاست و این عوامل است که نوع گام را تعیین میکند.
اصوات معین و پی در پی را درجهی گام مینامند.
انواع گام موسیقی به دو گروه کلی تقسیم میشوند:
گامهای کروماتیک
گامهای دیاتونیک
با
آغاز از هر نت به فاصلههای نیم پردهای (هم کروماتیک و هم دیاتونیک)
درجهها را طی کرده، به تدریج بالا میرود تا در صوت سیزدهم به هنگام صوت
آغاز برسد.
در گام کروماتیک فاصلهی میان درجهها همه برابر نیم پرده هستند
و میان نتهای آغاز و پایان گام که به فاصلهی یک هنگام از یکدیگر قرار دارند یازده نت و دوازده نیم پرده وجود دارد.
گام موسیقی کروماتیک خود بر دو گونه است
کروماتیک ملودیک
دو سی لادیز لا سل دیز سل فادیز فا می ردیز ر دودیز دو
کروماتیک هارمونیک
دو سی سی بمل لا لابمل سل فادیز فا می می بمل ر ربمل دو
تفاوت این دو در انتخاب نشانههای دیز و بمل برای نیم پردهای کردن فواصل یک پرده است.
در گونهی کروماتیک ملودیک، از یک نت به نت بعد (به فاصلهی یک پرده)، ابتدا نیم پردهی کروماتیک و سپس نیم پردهی دیاتونیک میآید.
در حالی که در گونهی کروماتیک هارمونیک ترتیب نیم پردهها عکس آن است.
به دو دسته تقسیم میشود.
۱. از گامهایی تشکیل شده است که به جای یکی از فاصلههای پرده یا نیم پرده (و گاه یک پرده و نیم)، یا در کنار این دو گونه فاصله، فاصله(ها)ی دیگری میان درجههای خود دارا باشند. (امروزه این دسته از گامها در موسیقی غربی متروک شدهاند).
۲. آن دسته از گامها را شامل میشود که فاصلهی میان درجههای متوالی آنها از فاصلههای دو گانهی پرده و نیم پرده تشکیل یافته باشد؛ که خود به دو دستهی ماژور و مینور تقسیم میشوند.
گامهای دیاتوتیک بزرگ (ماژور)
این
گام با احتساب نت همنام آخر، هشت نت دارد و فاصلههای میان درجههای
متوالی، متشکل از پنج پرده و دو نیم پرده بر اساس الگوی زیر تنظیم شده است.
از چپ به راست خوانده شود:
در گام دیاتونیک بزرگ ردیف فاصلههای میان درجهای همواره تغییر ناپذیر باقی میماند،
به این معنی که هر گاه جای پردهها و نیم پردهها تغییر کند، ممکن است که الگوی به دست آمده دیگر متعلق به این گام نباشد.
گامهای دیاتونیک کوچک (مینور)
مینور تئوریک یا طبیعی: این گام با احتساب نت همنام آخر، هشت نت دارد و فاصلههای میان درجههای متوالی، متشکل از پنج پرده و دو نیم پرده بر اساس الگوی زیر تنظیم شده است.
مینورملودیک: این گام با احتساب نت همنام آخر، هشت نت دارد و فاصلههای میان درجههای متوالی، متشکل از پنج پرده و دو نیم پرده بر اساس الگوی زیر تنظیم شده است.
مینور هارمونیک: این گام با احتساب نت همنام آخر، هشت نت دارد و فاصلههای میان درجههای متوالی، متشکل ازسه پرده وسه نیم پرده و یک یک ونیم پرده بر اساس الگوی زیر تنظیم شده است.
برای پیشرفت در کلاس آموزش گیتار
به هرحال، حتی سرکشترین و قانونشکنترین نوازندهها هم تنها به این دلیل توانستهاند قانونشکنی کنند که ابتدا به درستی قوانین را آموختهاند.
برای یادگیری این قوانین، شما احتیاج دارید که توسط یک استاد گیتار مناسب آموزش ببینید.
هرکسی که بتواند تاثیر بسزایی بر روی نوازندگی شما بگذارد ممکن است استاد خوبی برایتان باشد.
پس برای پیدا کردن این فرد نکات زیادی را باید در نظر بگیرید.
خودتان را بازبینی کنید
قبل از اینکه به این فکر کنید که از استادتان چه چیزی میخواهید باید به این فکر کنید که میخواهید از این تجربه چه چیزی کسب کنید و هدفتان چیست؟
برای دل خودتان و اوقات فراقت ساز زدن را یاد بگیرید یا اینکه به یک نوازنده حرفهای تبدیل بشوید و به چشم شغل آیندهتان به آن نگاه میکنید.
سلیقهتان بیشتر به سمت موسیقیهای محلی و عرفانی است یا ریتمهای راک و متال.
البته این حقیقت هم وجود دارد که برای تسلط کامل به گیتار، کسب کردن یک سری مهارتهای مشخص مقدماتی اامی میباشد .
اما به هر حال این نکته که سلیقه خودتان چه چیزی است و در آینده در چه مسیری قرار بگیرید هم برای انتخاب استاد مناسب به شما کمک میکند.
سبک نوازندگی
در اینجا اولویت علاقه شخصی شما میباشد، یک استاد گیتار ممکن است ادعا کند که در سبکها و استایلهای متفاوت خبره شده و دارای مهارت کامل میباشد اما باز هم مطمئنا در یک سبک و ژانرهای خاصی دارای تبحر بیشتری است.
خب این درسته که شما باید همه اصول ابتدایی و یکسان را بیاموزید.
اما اگر به طور مثال علاقهمند به گیتار بلوز هستید .
چرا سراغ استادی نروید که در این سبک خبره شده و همه زیر و بم و اصول و فوت و فنی که این سبک دارا می باشد را به خوبی می شناسد؟
یادگیری گیتار بلوز و یا هر سبک مشابه، چیزی فراتر از دانستن تنها کلیدهای ارجح یا یادگیری مبانی مهم آن سبک می باشد.
سابقه نوازندگی و تدریس مدرس در آن سبک یکی از ویژگیهای مهمی می باشد که باید در نظر بگیرید.
سوابق استاد گیتار
شما قراراست پول زیادی را صرف
پس استادی که انتخاب میکنید باید در رشته خودش به اندازه کافی تجربه داشته باشد.
به طور مثال اگر استاد شما حدود یک سال سابقه و تجربه تدریس دارد با اینکه ممکن است از لحاظ مالی به صرفه تر عمل کند و هزینه کمتری از شما دریافت کند، اما به جای اینکه او بخشی از مراحل یادگیری شما برای حرفه ای شدن باشد شما بخشی از مراحل یادگیری او برای تبدیل شدن به یک استاد حرفه ای خواهید بود.
کسی را پیدا کنید که هم چند سال سابقه نوازندگی و تدریس داشته باشد
و همچنین چندین شاگرد موفق و راضی در کارنامه خود به عنوان استاد داشته باشد.
شاید ابتدا نسبت به استاد گیتار تازهکار هزینه بیشتری پرداخت کنید اما مطمئن باشید در طولانی مدت نتیجه بهتری خواهید گرفت.
پول
مطمئنا چیزی که واضح می باشد این است که شما برای این یادگیری به پول نیاز دارید پس باید فکر کنید که تا چه میزان برای این کار حاضر به هزینه کردن هستید.
خیلی تحقیق کنید و در عین حال این نکته را هم در نظر بگیرید که هرچقدر پول بدهید آش می خورید.
این که به سراغ استادی بروید که روزها در بانک کار می کند و شب ها تدریس، شاید از لحاظ مالی به نفع شما باشد.
اما به این فکر کنید که چرا هنوز در بانک هم کار می کند؟
اگر استاد خوبی پیدا کردید که بودجه تان برای کلاس رفتن نمی رسد ، سعی کنید به جای هر ماه هر ۲ ماه کلاس داشته باشید .
از جلسات کمتر با یک استاد خبره مهارت بیشتری عایدتان می شود تا جلسات زیاد با کارمند بانکی که ممکن است یک روزی به استاد خوبی تبدیل بشود.
یکی از راههای صرفه جویی در هزینه ها این است که اعتماد به نفس کافی برای شرکت در جلسات همنوازی یا دور همیهای بهترین آموزشگاه موسیقی تهران را داشته باشید .
با اینکه ممکن است خیلی سخت و پر از چالش به نظر بیاید اما این جلسات بهترین مکان برای دیدن، به جمع پیوستن و یادگیری میباشند.
هیچ کس شما را به خاطر تواناییهایتان قضاوت نمیکند.
همه از یک جایی شروع به یادگیری کردند.
حتی ممکن است در این جمع ها یک هم گروهی پیدا کنید که به شما در یادگیری مهارتها و تکنیکها بسیار کمک میکند.
در نهایت افزایش اعتماد به نفس میتواند در نوازندگی شما معجزه ایجاد کند.
یکی از بهترین مقاله های منتشر شده در وبلاگ آموزشگاه موسیقی گشتاسب که خواندن آن را به همه توصیه میکنیم
روش تدریس
در زمینه یادگیری گیتار نمی شود یک نسخه را برای همه پیچید.
یک استاد خوب چندین روش بسته به سطح توانایی هنرجو در چنته دارد .
شما نمی توانید به یک نوجوان ۱۲ ساله که عاشق راک استار شدن است .
همانگونه شروع به تدریس کنید که به یک فرد ۳۰ ساله که میخواهد نوازنده جز بشود و به اندازه نصف زندگیش تجربه دارد .
ایده خودتان را برای استادتان به طور کامل توضیح بدهید و از او درباره تدریس او بپرسید.
ممکن است شما در محیط آموزش بهترین آموزشگاه موسیقی تهران قرار بگیرید و ممکن است سخت و طاقت فرسا باشد، اما امیدوارانه رضایت بخش هم هست و همچنین باید لذت بخش هم باشد.
یک استاد گیتار باید بتواند هنرجو را درگیر تمرین کند و کامل بداند نیاز و سلیقه هنرجویش چه چیزی است.
اگر درس ها خسته کننده و یکنواخت شوند احتمال اینکه تسلیم بشوید بسیار زیاد است.
به خاطر داشته باشید که اگر حس خوبی ندارید ممکن است مقصر خودتان نباشید.
این وظیفه استاد شما می باشد که فضا و درس را برای شما شاد و لذت بخش کند.
از این دو اصل هم در حین یادگیری هیچوقت غافل نشوید: لذت ببرید و خوش بگذرانید.